Λύπη; Πριτς!

"Θα πεινάσουν τα παιδάκια μου καλέ"...

Το νέο όπλο των ιδιωτών μιντιαρχών που χάνουν τις συχνότητες (αφού δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν επιτυχώς στην παρωδία του διαγωνισμού της σημερινής κυβέρνησης) είναι ότι, και καλά, θα χαθούν θέσεις εργαζομένων.

Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:
στους αστέρες της "δημοσιογραφίας" (τύπου Τρέμη, Παπαδάκη, Αυτιά, Πρετεντέρη, Οικονομέα, Καμπουράκη, Ευαγγελάτου, Μπογδάνου, Πορτοσάλτε, Τατιάνας, κλπ., τελείως ενδεικτικά αναφέρονται οι συγκεκριμένοι)
και σ'όλους τους υπόλοιπους που επάνδρωναν το όποιο κανάλι (από την κοπελιά με το μαρκούτσι στο δρόμο, τον καμεραμάν, μέχρι τους τεχνικούς).

Η πρώτη κατηγορία κέρδιζε μερικές δεκάδες, έως εκατοντάδες, χιλιάδες ΕΥΡΩ το χρόνο, η δεύτερη έβγαζε τα προς το ζην (τουλάχιστον).

Επτά χρόνια τώρα (αλλά και πριν) και οι δύο κατηγορίες "έβγαζαν", μέσα από τα κανάλια στα οποία δούλευαν, όλες τις ομάδες εργαζομένων κι επαγγελματιών που διεκδικούσαν κάτι από την εκάστοτε κυβέρνηση, από κλέφτες, απατεώνες τεμπέληδες κι αγύρτες έως εχθρούς τους έθνους και της ευημερίας των υπολοίπων πολιτών.

Επτά χρόνια τώρα (αλλά και πριν) και οι δύο κατηγορίες δεν ακούμπησαν μία (1) φορά οποιονδήποτε οικονομικά ή πολιτικά ισχυρό, όταν ήταν στα φόρτε του, παρά μόνον όταν είχε ήδη πληγεί από τους αντιπάλους του και ήταν ανίσχυρος να αντιδράσει (κι αυτό συνήθως κατόπιν παραγγελίας).

Ούτε  μια (1) φορά  τόλμησαν να αγγίξουν τα σκάνδαλα των αφεντικών τους, να κάνουν αποκαλύψεις για κάτι που αφορούσε την κοινωνία και να το παρακολουθήσουν μέχρι τέλους, ρισκάροντας τα πάντα, όπως η δημοσιογραφία επιβάλλει.

Ούτε μια (1) φορά αρνήθηκαν να παίξουν το παιχνίδι του κοινωνικού αυτοματισμού που συνέφερε τ'αφεντικά τους.

Ούτε μία (1) φορά αρνήθηκαν να προβάλουν, προετοιμάσουν, μοντάρουν κλπ, "ρεπορτάζ", "είδηση", "γνώμη" κατά παραγγελία.

Αμέτρητες φορές παρουσίασαν το άσπρο-μαύρο, παραποίησαν τελείως την πραγματικότητα, παραπλάνησαν κι ενοχοποίησαν τον κόσμο, εν πλήρει γνώσει των πράξεών τους.

-"Μα το έκαναν για το "ψωμάκι των παιδιών τους", για τη "δουλίτσα τους" που τώρα θα χάσουν, αν κλείσουν τα κανάλια."

Τί μας λέτε;
Ξέρετε πόσος "καλός κόσμος" έχασε τη "δουλειά" του, όταν  έκλεισε το Άουσβιτς και το Μπέργκεν-Μπέλζεν;
Ξέρετε πόσα κοπρόσκυλα απ'αυτά που παίρνουν κι εξευτελίζουν και απειλούν  τον κοσμάκη θα χάσουν τη "δουλειά" τους, αν κλείσουν οι εισπρακτικές (ενημερωτικές τις λένε τώρα);
Ξέρετε πόσα καθάρματα που πουλάνε τα ναρκωτικά θα μείνουν άνεργα έτσι και συλληφθούν όλοι οι μεγαλέμποροι και σταματήσει το εμπόριο θανάτου;

Τί διαφορά έχουν όλοι αυτοί των ιδιωτικών ΜΜΕ από τα ανωτέρω αποβράσματα;
Τ'αποβράσματα δε λένε ότι επιτελούν λειτούργημα.

Κι αν ήθελαν να ζήσουν τα παιδάκια τους και να έχουν δουλίτσα,ας έβρισκαν μια πιο τίμια εργασία (ας έκαναν ελεύθερο ρεπορτάζ, ας έσκαβαν δρόμους, ας φωτογράφιζαν γάμους και βαφτίσια, ας πούλαγαν το κορμί τους στην τελική) και να μην καταντούσαν τα βδελύγματα που τώρα είναι.

Συμπέρασμα:

Η πρώτη κατηγορία δεν πρόκειται να μείνει χωρίς δουλειά.
Τέτοια πουλέν δε μένουν ανεκμετάλευτα.
Τα νεοπαλαιά αφεντικά των καινούριων βοθροκάναλων θα τους αγκαλιάσουν στοργικά.

Η δεύτερη κατηγορία θα δυσκολευτεί περισσότερο, αλλά αν συνεχίσει να είναι του ιδίου επιπέδου ξεφτίλας, κάπου θα βολευτεί.

Και για τις δύο κατηγορίες, όχι μόνο δε λυπόμαστε, αλλά ευχόμαστε ολόψυχα:
άντε στα τσακίδια, λέσια της κοινωνίας!

ΥΓ1. Κανένα μπράβο στη σημερινή κυβέρνηση δίνει το παρόν άρθρο.
Βοθροκάναλα κλείνει (παίζεται ακόμη αυτό), βοθροκάναλα ανοίγει.
ΥΓ2. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για τους εργαζόμενους στα Δημόσια ΜΜΕ.
ΥΓ3. Μόνη παρηγοριά (μάταιη ίσως) είναι ότι οι νέοι δημοσιογράφοι κι επαγγελματίες του κλάδου θα καταλάβουν πόσο αναλώσιμοι είναι για το σύστημα και θ'ασκήσουν το επάγγελμά τους, όπως πρέπει, δίπλα στο λαό και για το λαό και την αλήθεια.