Δε βάλαμε μυαλό

Γέμισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από σχόλια εναντίον των πολιτικών που θα σπεύσουν να φωτογραφηθούν δίπλα στη χρυσή ολυμπιονίκη. Γέμισαν με "ποσταρίσματα", "τιτιβίσματα" για την υπερηφάνεια που ένιωσαν όλοι οι Έλληνες για τη διάκριση, το ίδιο φυσικά γέμισαν με αντίστοιχα άρθρα και τα ΜΜΕ. Γέμισαν επίσης με κατηγορίες για τη μη συμπαράσταση και αρωγή στην αθλήτρια από την επίσημη Πολιτεία.
Είναι αναμφισβήτητη η επιτυχία, προσωπική και οικογενειακή της αθλήτριας.
Αξίζουν σ'αυτή και την οικογένειά της ειλικρινή συγχαρητήρια. Αλλά...

Από το "για την Ελλάδα ρε γαμώτο" , το "κάτσε κάτω από την μπάρα" που και τα δύο "εξαργυρώθηκαν" με οφίτσια, το χαριτωμένο..."Αίολος - Κεντέρης", την παλιότερη επιτυχία του τέως (και για κάποιους νυν και αεί) που πότισε το μύθο του Εξαδάκτυλου μέχρι σήμερα βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές κι έχουμε τις ίδιες ακριβώς αντιδράσεις.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα από πάνω μας.

Σαν να μη γίναμε θύματα της καταδικαστικής για την οικονομία μας Ολυμπιάδας του 2004, σαν να μην υποστήκαμε την αποκαθήλωση πολλών απ'αυτούς τους "λαϊκούς ήρωες", σαν να μην είδαμε το βιος και την ευημερία γενεών ολόκληρων να χάνονται σε έργα που γέμισαν τσέπες των εργολάβων, για να σαπίζουν ή να  χαρίζονται σε ημέτερους κι εν τέλει να επιτελούν σε καμία περίπτωση το σκοπό για τον οποίο έγιναν.

Εκεί, σταθερά, εθνικά υπερήφανοι για τις προσωπικές επιτυχίες αθλητών που τις πέτυχαν, χωρίς τη συνδρομή του Έθνους-Πολιτείας, στηλιτεύοντας παράλληλα τους πολιτικούς που φωτογραφίζονται μαζί τους, πολιτικούς που εμείς οι ίδιοι όμως επιλέγουμε, δια της ψήφου μας, να εκπροσωπούν το Έθνος-Πολιτεία!

Η απόλυτη παράνοια!

Επίσης, το να ζητάς από μία χώρα που διοργάνωσε Ολυμπιάδα πριν από μόλις 12 χρόνια να ξαναφτιάξει χώρους άθλησης, γιατί τους άφησε και ρήμαξαν, ενώ βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση για 7ο συνεχόμενο έτος, ξεπερνά και την απόλυτη παράνοια!

Γι'αυτό με κάθε συμπάθεια στην ολυμπιονίκη, προτιμώ τα λεφτά που πρόκειται να δοθούν, προκειμένου να παίρνουν μετάλλια σε ολυμπιάδες οι αθλητές, να δοθούν (και να δίνονταν και στο παρελθόν), για να εξοπλίζονται τα νοσοκομεία, τα σχολεία, για να βοηθούνται οι άστεγοι, οι άποροι, να δημιουργούνται υποδομές για ΑΜεΑ και γενικά για να εξυπηρετούνται θεμελιώδεις ανάγκες ζωής όλων. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή που οι πόροι είναι ελάχιστοι και οι ανάγκες αυτές τεράστιες.

Αυτά θα μ'έκαναν, εμένα τουλάχιστον, εθνικά υπερήφανο.

Είμαι βέβαιος ότι και η ίδια η ολυμπιονίκης θα προτιμούσε, αντί ενός νέου σκοπευτηρίου, ένα νέο αξονικό τομογράφο στο Νοσοκομείο της Δράμας (για παράδειγμα). Τουλάχιστον αυτός μέχρι να χαλάσει θα 'χει σώσει και κάποιες ζωές.

Και τα δυο μαζί στη χώρα μας -αποδείχτηκε δυστυχώς- δε γίνονται.