Υπογράψτε;

Ένα σχετικά καινούριο παγκόσμιο φαινόμενο του internet  είναι τα διαδικτυακά ψηφίσματα.

Σ'αυτά συνήθως τίθενται προς ψήφιση-υποστήριξη θέματα που στην πρώτη ανάγνωση είναι πασιφανώς ορθά και τυγχάνουν ευρύτατης αποδοχής.
"Σταματήστε τη μόλυνση του περιβάλλοντος" Υπογράψτε,
"Απαγόρευση του κυνηγιού ελεφάντων" Υπογράψτε,
"Όχι στο trafficking" Υπογράψτε,
και άλλα παρόμοια.

Επίσης, αρκετές φορές δείχνουν να "κτυπούν " συγκεκριμένα μεγάλα συμφέροντα, όπως π.χ.
"Μην καταναλώνετε το προϊόν της τάδε εταιρίας,  εκμεταλλεύεται τους εργάτες" Υπογράψτε.

Ποιος διαβάζοντας αυτά  δε θα τα υπέγραφε;
Με βάση τέτοια ερωτήματα-θέσεις οι συγκεκριμένες διαδικτυακές πλατφόρμες θέτουν προς ψήφιση και ειδικότερα ζητήματα  άσκησης πολιτικής  που μπορεί να αφορούν στενότερα τοπικά και θεματικά πλαίσια. Πάντοτε το θέμα έχει μια χροιά φιλολαϊκή και κοινωνικά δίκαιη.

Για παράδειγμα, στη χώρα μας θα μπορούσε να τεθεί το εξής:
"Πρέπει ο ΕΝΦΙΑ  να καταβάλεται αναλογικά με το εισόδημα του κάθε ιδιοκτήτη." Υπογράψτε.
Η πρόταση προς υπογραφή-στήριξη ακούγεται φιλολαϊκή και κοινωνικά δίκαιη και κάνει τον αναγνώστη να θέλει να υπογράψει, ιδιαίτερα αν συνοδεύεται και από κείμενο που "αναγνωρίζει" την αδυναμία των οικονομικά ασθενέστερων  να πληρώσουν όσα οι οικονομικά ισχυρότεροι.

Είναι όμως έτσι;
Κατ'αρχήν το ίδιο το ερώτημα-θέση "περνάει"  ως αδιαμφισβήτητο δεδομένο την καταβολή του ΕΝΦΙΑ.
Στην ουσία δεν κτυπά το ίδιο το πρόβλημα, ήτοι τον ΕΝΦΙΑ,  αντίθετα το εδραιώνει στη συνείδηση του κοινού που παρασύρεται και ψηφίζει-υπογράφει.

Ένα πρόσφατο υπαρκτό αυτή τη φορά ερώτημα-θέση που "τρέχει" σε μια απ'αυτές τις πλατφόρμες είναι το:
"Νομοθετήστε το δικαίωμα προτεραιότητας των Ελλήνων στην πώληση των δανείων τους".Υπογράψτε.
Διαβάζοντας το συγκεκριμένο και το κείμενο που το συνοδεύει, η πρώτη φυσιολογική αντίδραση, ιδιαίτερα αν είσαι "κόκκινος" δανειολήπτης, είναι να υπογράψεις.
Σε δεύτερη όμως ανάγνωση, συμβαίνουν με την υπογραφή σου τα εξής:
ΠΡΩΤΟΝ: έχεις νομιμοποιήσει την πώληση του δανείου σου στο ξένο FUND και απλά "διεκδικείς" το δικαίωμα να το ανταγωνιστείς στην αγορά του δανείου σου. Το πόσο εφικτό είναι αυτό στην πραγματικότητα, το να καταφέρεις δηλαδή να το ανταγωνιστείς, είναι κάτι που πρέπει να το σκεφτείς.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: αν υποθέσουμε ότι το ψήφισμα λάβει αρκετές υπογραφές και οδηγήσει στη νομοθέτηση του "δικαιώματος", ποιος εγγυάται ότι το νέο νομοθέτημα δεν θα είναι έτσι δομημένο, ώστε να ευνοεί πάλι τα FUNDS ή τις τράπεζες κι όχι εσένα, αφού το ερώτημα-θέση είναι τόσο ασαφώς διατυπωμένο;
ΤΡΙΤΟΝ: αν υποθέσουμε  ότι το ψήφισμα δε λάβει αρκετές υπογραφές, έχει ή δεν έχει γίνει μια ανέξοδη έρευνα της κοινής γνώμης που δίνει το ελεύθερο για νέες αντιλαϊκές πολιτικές στην εκάστοτε κυβέρνηση-εξουσία;

ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ:
εθίζεσαι ή όχι στην ιδέα ότι μ'ένα κλικ στον υπολογιστή σου διαμορφώνεις πολιτικές ή "πολεμάς" τα μεγάλα συμφέροντα, ενώ στην πραγματικότητα άγεσαι και φέρεσαι απ'αυτούς που ασκούν τις πολιτικές και από άλλα μεγάλα συμφέροντα; (ενδεικτικά, στο ανωτέρω παράδειγμα της τάδε εταιρίας, δεν οδηγείσαι σε κατανάλωση προϊόντος άλλης ανταγωνιστικής εταιρίας για την οποία δε γνωρίζεις, αν εκμεταλλεύεται κι εκείνη τους εργαζομένους της;), ΚΑΙ
δίνεις το δικαίωμα στον οποιονδήποτε ν'αποδεχτεί την ιδέα ότι μ'ένα απλό κλικ μπορεί να διαμορφώσει και τη δική σου ζωή.  

Τέλος,  σημαντικότερο όλων:
τι όρια μπορούν να μπουν σε μια τέτοια μορφή "άμεσης δημοκρατίας", όταν δεν ελέγχεται ούτε ποιος είναι αυτός που διαθέτει το μέσο (αν και τι συμφέροντα εξυπηρετεί), ούτε ποιος και γιατί θέτει τα ερωτήματα-θέσεις με τέτοιο, ασαφή και νεφελώδη, τρόπο.

Π.χ. αν υπήρχε αυτό το μέσο στο παρελθόν, τι θα εμπόδιζε να τεθεί προς ψήφιση το εξής:
"Να σταματήσουμε την κερδοσκοπία των Εβραίων σε βάρος των πολιτών της Γερμανίας" Υπογράψτε.
ή το εξής:
"Η αντίσταση κατά των δυνάμεων κατοχής οδηγεί σε σοβαρά αντίποινα που κοστίζουν ζωές αθώων αμάχων και πρέπει να σταματήσει άμεσα" Υπογράψτε.

Και μερικά παραδείγματα για το μέλλον:
"Οι δημόσιοι υπάλληλοι απομυζούν την οικονομία εις βάρος των ιδιωτικών υπαλλήλων" Υπογράψτε. ή
"Είναι άδικο κάποιος που εργάζεται και μοχθεί να συνεισφέρει από το εισόδημά του για την καταβολή επιδόματος σε κάποιον άνεργο που κάθεται" Υπογράψτε.
ή
"Σταματήστε να πληρώνετε για δημόσια παιδεία, αφού δεν έχετε παιδιά" Υπογράψτε.
και ακόμη πιο προχωρημένο
"Οι ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες του παρελθόντος δεν έχουν θέση σε μια κοινωνία του μέλλοντος και πρέπει να τεθούν υπό απαγόρευση" Υπογράψτε.

Συμπερασματικά, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός:  
Την υπογραφή μας και το bird μας προσέχουμε που τα βάζουμε.

(Το παρόν, δεν αναφέρεται  ειδικά κατά καμιάς ψηφιακής πλατφόρμας κινητοποίησης πολιτών, κάποιου site, ή άλλου τινός σχετικού, παγκόσμιου ή εγχώριου, των οποίων τα αγαθά και ανιδιοτελή κίνητρα ούτε γνωρίζει, ούτε επιθυμεί να αμφισβητήσει.
Σκοπό έχει αποκλειστικά τον προβληματισμό, ως προς το καινοφανές αυτό μέσο "άμεσης δημοκρατίας" και οποιαδήποτε αναφορά σε  παραδείγματα υπαρκτά ή μη έγινε στα πλαίσια αυτού του προβληματισμού. Επίσης, ο A-kakos  δε  διεκδικεί το αλάθητο.)