Τσουρέκια

Βγαίνουν οι εκπρόσωποι των "θεσμών", λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.

Βγαίνουν οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, λένε τα δικά τους.

Βγαίνουν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, λένε ό,τι πει τ'αφεντικό.

"Η διαπραγμάτευση συνεχίζεται, η διαπραγμάτευση τελείωσε, η συμφωνία έκλεισε, συμφωνία δεν υπάρχει, πρόσθετα μέτρα δε θα παρθούν, 4ο μνημόνιο έρχεται, η χρεοκοπία και το grexit προ των πυλών, πετύχαμε και η αξιολόγηση ολοκληρώνεται όπου να' ναι".

Τ' ακούς όλα αυτά και τρελαίνεσαι.

Ξέρουμε ότι παραδοσιακά οι Έλληνες αυτή την εβδομάδα πλάθουμε και ψήνουμε τσουρέκια, αλλά το να μας τα κάνουν τσουρέκια, δεν υποφέρεται πια.

Που είναι εκείνες οι εποχές που η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν κλασικά η εβδομάδα που η τηλεόραση γέμιζε με  κακούς  Ρωμαίους και  Αιγύπτιους, με καλούς και κατατρεγμένους Ισραηλίτες, εκτός από κάτι Γραμματείς και Φαρισαίους και όσους φώναζαν "Βαραββάν, Βαραββάν".
Γέμιζε με χλαμύδες, με αρένες, με μονομάχους και με θηρία που τρέφονταν με πιστούς και καρτερικά υπομένοντες το μαρτύριο Χριστιανούς.
Γέμιζε με μορφές που προκαλούσαν θαυμασμό και δέος, όπως ο Μωυσής, ο Μπεν Χουρ, ο Ιησούς και άλλες που προκαλούσαν αποστροφή και απέχθεια, όπως ο Ηρώδης, ο Νέρωνας, ο Φαραώ, ο Ιούδας.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ βαρέθηκα.

Στην τελική,  τον Χριστό μια φορά τον πρόδωσαν, τον δίκασαν, τον σταύρωσαν και τέρμα το μαρτύριό του.
Τα δικά μας μαρτύρια τείνουν να ξεπεράσουν μέχρι και τις επαναλήψεις του  "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ" που τον σταυρώνουν ξανά και ξανά κάθε χρόνο, εξαιτίας του άκαρδου  του ΑΝΤ1.
  
Αηδία καταντήσαμε!