Ο καλός κι ο κακός μπάτσος

Αυτό το νέο παιχνίδι με την κακιά Αυστρία και την καλή Γερμανία (της Μέρκελ) που παίζεται, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, θα μπορούσε να ήταν ενδιαφέρον, αν δεν ήταν τόσο εξόφθαλμα στημένο.
Στην πλάτη των προσφύγων προσπαθούν να πετύχουν τη στρατηγική της Μέρκελ για μια Γερμανική ευρωζώνη (με δήθεν ανθρώπινο πρόσωπο) και το σχέδιο τελικής και οριστικής παύσης των όποιων λαϊκών αντιδράσεων για τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα, με αντάλλαγμα την υποστήριξη στο προσφυγικό πρόβλημα. Πρόβλημα που θα έπρεπε από την αρχή - σε μια πραγματικά ευρωπαϊκή ένωση - ν'αντιμετωπίζεται, ως κοινό.
Ο κακός μπάτσος (Αυστρία) επιτίθεται με σφοδρότητα  στον "ύποπτο" (Ελλάδα) κι ο καλός μπάτσος (Μέρκελ) τον πιάνει με το μαλακό και τον υποστηρίζει , για ν'αποσπάσει την "ομολογία", που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η πλήρης εφαρμογή των συμφωνηθέντων με το τρίτο μνημόνιο. Αυτό το σχέδιο εξυπηρετούν και οι φωνές (πολλές, γνωστές και μη εξαιρετέες) εντός  της χώρας που καλούν σε πλήρη συμπόρευση με την καγκελάριο, αλλά και εκτός αυτής που έφτασαν να ταυτίζουν το μέλλον του Έλληνα πρωθυπουργού με το μέλλον της Μέρκελ και της Ε.Ε., όπως χαρακτηριστικά γράφει και το δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας Λε Μοντ!
Και το παιχνίδι είναι όντως εξόφθαλμα στημένο, διότι ως όχημα αντίθεσης με τη Γερμανία χρησιμοποιείται η Αυστρία, στην οποία, είναι βέβαιο, ότι ούτε βιολιστής της Φιλαρμονικής της Βιέννης δεν κουνάει το δοξάρι του, αν δε δώσει το ΟΚ η Γερμανική πρεσβεία.
Γινόμαστε λοιπόν μάρτυρες μιας ξαφνικής αγάπης του Αλέξη Τσίπρα με τη "Μάνταμ Μέρκελ" που θα πάει κόντρα στις αντιξοότητες και θα οδηγήσει Ελλάδα κι Ευρώπη στη σωτηρία!
Εξάλλου, το 'πε κι ο πρωθυπουργός : " Έρχεται η Ανάσταση"!