Ούτε καν Ταϊλάνδη

Παρακολουθώ όλες αυτές τις μέρες μέσω του BBC και της DW το γεγονός που έχει συγκινήσει όλο τον κόσμο. Την προσπάθεια διάσωσης των παιδιών στην Ταϊλάνδη.

Παρατήρησα λοιπόν, ότι δεν έχει εμφανιστεί ούτε μία φορά κάποιος από τους εμπλεκόμενους στην προσπάθεια σε κανένα μέσο ενημέρωσης.
 
Ούτε υπουργός, ούτε νομάρχης, ούτε περιφερειάρχης, ούτε κοινοτάρχης, ούτε πυροσβέστης, ούτε διασώστης, κανένας.
 
Μου έρχονται στο μυαλό εικόνες από παρόμοιες καταστάσεις στην Ελλάδα.
Σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές κλπ.

Τι γίνεται αντίστοιχα εδώ;

Γεμίζουν τα κανάλια από "υπεύθυνους", "ειδικούς", "αυτόπτες μάρτυρες" και γενικά από κάθε...πικραμένο.

Ακόμη θυμάμαι τον μουστάκια (αρχηγό τότε της πυροσβεστικής) που έβγαινε ανά πεντάλεπτο σε όποιον τον καλούσε στο "παράθυρο", την ώρα της προσπάθειας να ξεθαφτούν από τα χαλάσματα της Ρικομέξ επιζώντες και νεκροί.

Ακόμη θυμάμαι τον Πολύδωρα (τότε αρμόδιο υπουργό) να μιλάει για το "στρατηγό άνεμο" την ώρα που 40 άνθρωποι - όπως μάθαμε πολύ αργότερα - κάηκαν ζωντανοί στα αυτοκίνητά τους, γιατί δεν στάλθηκε ένας τροχονόμος να τους πει να μην πάνε από το δρόμο που οδηγούσε στη φωτιά, αλλά από τον άλλο που οδηγούσε στη θάλασσα και τη σωτηρία.

Και πρόσφατα στη Μάνδρα Αττικής, την ώρα που δινόταν μάχη για να σωθούν ψυχές, είχαμε διαξιφισμούς στην τηλεόραση από τους τοπικούς άρχοντες και την κεντρική διοίκηση για το ποιος φταίει.

Τα παραδείγματα είναι εκατοντάδες και συνεχίζουν για δεκαετίες.
Κύριο μέλημα όλων των εμπλεκομένων είναι να φανούν ή να ακουστούν στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, να πουν στην ουσία την μπούρδα τους για το εκάστοτε γεγονός και να φτιάξουν το όνομά τους ή να κρύψουν την ανευθυνότητά τους.
Αρωγοί σ'αυτό το φαινόμενο οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια που υπηρετούν και καλά την ενημέρωση, όταν το μόνο που κάνουν είναι να διασπείρουν πανικό και  να δημιουργούν εικόνες που οι μετέπειτα έρευνες τις βγάζουν εντελώς αντίθετες από την πραγματικότητα.

Στην Ταϊλάνδη εκατοντάδες άνθρωποι δούλεψαν και δουλεύουν πυρετωδώς με σχέδιο, για να καταφέρουν αυτό που φαινόταν αρχικά ακατόρθωτο. Και την ώρα που γράφεται το παρόν έχουν ήδη διασώσει και τα 12  παιδιά και τον προπονητή τους.  Στο σπήλαιο βρίσκονται ακόμη ο γιατρός και η ομάδα των δυτών που είχε βρει τα παιδιά.
Ο τύπος (έντυπος και ηλεκτρονικός) ενημερώνεται δε όλες αυτές τις μέρες υπεύθυνα από συνεντεύξεις τύπου που δίνονται μόνον και όταν υπάρχουν ουσιαστικές εξελίξεις.

Και μιλάμε για την Ταϊλάνδη!
Τη  χώρα που πλήγηκε από το φοβερό τσουνάμι του 2004. Τη χώρα που η πολιτική της κατάσταση είναι και ήταν τριτοκοσμική, τη χώρα που σίγουρα δεν αποτελεί "ισότιμο μέλος μιας ισχυρής Ευρώπης".

Γιατί λοιπόν τέτοια διαφορά ανάμεσα στις  δύο χώρες, τόσο στον τρόπο αντιμετώπισης, όσο και στην αποτελεσματικότητα;

Η μία είναι γεμάτη ψωνάρες.

Βρείτε εσείς ποια από τις δυο...