"...το ωραιότερον κύκνειον άσμα οιουδήποτε πραγματικού αγωνιστού είναι ο επιθανάτιος ρόγχος προ του εκτελεστικού αποσπάσματος μιας τυραννίας και αυτήν την θέσιν αποδέχομαι."
Όχι, ΔΕΝ το είπε ο Ντάνος.
Όχι, ΔΕΝ το είπε ο Χούτος.
Όχι, ΔΕΝ το είπε η Λάουρα.
ΔΕΝ το είπε κανείς από τους "ΜΑΧΗΤΕΣ" και τους "ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ" της σημερινής Ελλάδας.
Το είπε ένας ΜΑΧΗΤΗΣ και ΔΙΑΣΗΜΟΣ μιας άλλης Ελλάδας.
Και όταν εκείνη η Ελλάδα που είχε τέτοιους ΜΑΧΗΤΕΣ και ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ κατάντησε σ'αυτήν τη σημερινή Ελλάδα που έχει αυτούς τους "ΜΑΧΗΤΕΣ και "ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ", το συμπέρασμα είναι αναπόφευκτο: Surviving ? (no chance)
(Σαν σήμερα, 1η Μαίου 1976, ημέρα Σάββατο σκοτώνεται σε "αυτοκινητιστικό δυστύχημα" ο ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ. Οσοι γνωρίζουν την ιστορία του, σκύβουν το κεφάλι και ΤΟΝ τιμούν, όσοι δεν ξέρουν την ιστορία ΤΟΥ οφείλουν να τη μάθουν, όσοι δεν ενδιαφέρονται γι'αυτή δεν ΤΟΝ αξίζουν.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου