Η χαρά του Μπάμπη

Βγάζεις έναν κλάδο εργαζομένων στη "σέντρα"...

τους έχεις επί εννιά μέρες να τρώνε στη μάπα όλο τον "κοινωνικό αυτοματισμό" που έχει εφεύρει το σύστημα, τους κάνεις να χάνουν μεροκάματα (όταν πρόκειται για έναν κλάδο που το μεροκάματο είναι και σκληρό και δυσεύρετο), να γίνονται βορά των Πορτοσάλτηδων, των Μπάμπηδων και των Μπογδάνων και τελικά...

αναστέλλεις (τι εύηχη λέξη) την απεργία, γιατί λες ότι "αφουγκράστηκες την κοινωνία", αν και "κανένα από τα προβλήματά σου δεν λύθηκε", κατά την προφορική δήλωσή σου και γιατί έλαβες γραπτές διαβεβαιώσεις για  το φορολογικό από τους Υπουργούς, κατά την γραπτή ανακοίνωσή σου.

Πρώτον, αν υποθέσουμε ότι η πίεση που δέχτηκες από την "κοινωνία" ήταν τέτοια που σε λύγισε, δεν την περίμενες;
Υπάρχει απεργία που δε θίγει άλλους κλάδους επαγγελματιών;
Υπάρχει απεργία που δεν ξεσηκώνει αντιδράσεις εναντίον της;
Τη μόνη απεργία που μπορώ να φανταστώ να μην προκαλεί αντιδράσεις και να μη θίγει κανέναν είναι αν απεργήσει ο Χάρος (και σ'αυτή δηλαδή, πάλι θίγεται κλάδος εργαζομένων κι επαγγελματιών - οι νεκροθάφτες και οι παπάδες).

Δεύτερον, ξεκινάς απεργιακό αγώνα και τον τερματίζεις, χωρίς κανένα από τα αιτήματά σου να έχει ικανοποιηθεί;
Εκτός κι αν θεωρήσουμε ικανοποιητικές τις "γραπτές διαβεβαιώσεις για  το φορολογικό από τους Υπουργούς", από τους Υπουργούς που σήμερα είναι κι αύριο δεν είναι και που έχουν αποδειχτεί τα τελευταία χρόνια τόσο αναξιόπιστοι  και παπατζήδες που αν σου πουν καλημέρα, γυρνάς βλέπεις το φεγγάρι και πας για ύπνο.

Τρίτον, δεν περίμενες καν να σε επιστρατεύσουν, να κηρύξουν την απεργία σου παράνομη ή καταχρηστική ή όπως αλλιώς έχει σκεφτεί το αστικό κράτος να χτυπάει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του εργαζόμενου, αλλά έσπευσες να γλιτώσεις την "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση από αυτό το ξεφτιλίκι.

Τέταρτον και τελευταίο, αν υποθέσουμε ότι μέσα σε εννιά μέρες εξαντλήθηκαν  οι αντοχές των εργαζομένων του κλάδου που εκπροσωπείς και σε πίεσαν εκείνοι να τερματίσεις την απεργία, μεγάλο αν αυτό, γιατί ξεκίνησες έναν πόλεμο που θα τον έχανες πριν καν την πρώτη τουφεκιά;
Μέσα στις υποχρεώσεις σου δεν είναι να το προβλέψεις και να το αποφύγεις;

Όλα αυτά σε κάνουν να είσαι η χαρά των Τζήμερων, των Μπογδάνων, των ΤσιπροΚούληδων κ.ο.κ. συνδικαλιστή από τα LIDL.
Και δυστυχώς δεν υπάρχεις μόνο σ'αυτόν τον κλάδο εργαζομένων αλλά παντού, γι'αυτό μας "φοράνε" τα μνημόνια και γι'αυτό εξαφανίζουν σιγά-σιγά ό,τι οι προκάτοχοί σου πραγματικοί συνδικαλιστές κέρδισαν με το αίμα και τους αγώνες τους. 

Υ.Γ. Αυτοί οι "αγανακτισμένοι αγρότες των νησιών" που ξεσηκώνονται με οποιαδήποτε κυβέρνηση, οποιαδήποτε εποχή, και καβαλάνε κάγκελα και κάβους, όταν έχει "καιρό" και δεν πιάνουν καράβια που στο διάολο τα βάζουν τα προϊόντα τους, στον πά...ο τους;