Να την κάνουμε, όσο είναι καιρός

Στη χθεσινή σουργελομάζωξη στο Προεδρικό μέγαρο...

όλα ήταν αναμενόμενα.

Από τα καινούρια "λαχανάκια Βρυξελλών" που έφερε από το παρασκήνιο στο προσκήνιο ο μέγας παπατζής, "για να βγούμε στο ξέφωτο της ανάπτυξης",
μέχρι τα παλιά "ζαρζαβάτια" που μόστραρε σε καινούρια ράφια, για να συνεχίσουν "από άλλο μετερίζι" το θεάρεστο έργο τους.

Από τον "έπρεπε να τον χώσω 3 μέτρα κάτω από τη γη" Πολάκη που δήλωσε ότι "ο κόσμος από πέρσι περνάει καλύτερα", προφανώς κρίνοντας εξ ιδίων τ'αλλότρια,
μέχρι τον "είχα υποτίθεται κάποτε μέζεα, αλλά μου τα 'κοψε ΣΥΡΙΖΑ η Μέρκελ, όταν ψήφισα το 3ο μνημόνιο" Ζουράρι που δήλωσε "υπουργός χώρας υπό κατοχή".
 Όπως λέει όμως και ο Περικλής στον Επιτάφιο του Θουκυδίδη: "φιλαράκι, αφού πήρες το χαρτοφυλάκιο, γουστάρεις να είσαι γερμανοτσολιάς".
Αλλά δε βαριέσαι, Ζουράρις είναι, ζουραρίες λέει.

Όλα αναμενόμενα.

Μόνο ένα με ξένιζε. Μόνο ένα όνομα με προβλημάτιζε.

Αυτό της Λυδίας Κονιόρδου. Έλεγα...σοβαρή ηθοποιός, τι δουλειά έχει με αυτό το τσίρκο.

Μέχρι που κυκλοφόρησε το βίντεο στο οποίο καθαρίζει με τα χεράκια  της την "κακή ενέργεια" από έναν ευρύσβερκο άνδρα και μετά τον αρχίζει στις ενεργειακές φάπες "καλής ενέργειας", για να τον γιάνει!

Το είδα κι επιβεβαίωσα αυτό που πάντα σκεπτόμουν...
Δεν τους κάνει σούργελα η εξουσία.
Δεν τους δίνουν εξουσία, αν δεν είναι σούργελα.

Και αναλογιζόμενος ότι η διάδοχη κατάσταση αυτών είναι, ως φαίνεται, ο "μ'έκανε η γυναίκα μου υπουργό" Άδωνις και ο "είμαι αυτοδημιούργητος" Κούλης...

από χθες ψάχνω τον παγκόσμιο άτλαντα για καμιά χώρα του τέταρτου κόσμου, να πάω να ζητήσω πολιτικό άσυλο μπας και γλιτώσω από αυτό το...άσυλο!

Ενδιαφέρεται κανείς;