Συνειρμός

Σε υψηλούς τόνους διεξήχθη η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τη διαπλοκή.

Σοβαρότατες κατηγορίες ανταλλάχτηκαν μεταξύ του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για σκάνδαλα, φαινόμενα διαφθοράς, καθώς και για  παρεμπόδιση και ποδηγέτηση της δικαιοσύνης.
Στο ίδιο κλίμα κινήθηκαν και οι κ.κ. Καμμένος, Γεννηματά, Βενιζέλος.

Έγγραφα κατατέθηκαν στα πρακτικά, βαρύτατοι χαρακτηρισμοί ακούστηκαν από τους ομιλητές, αντεγκλήσεις και έντονοι διαξιφισμοί που έφτασαν μέχρι του επιπέδου των ύβρεων.
Φαινόταν καθαρά ότι όλους τους έπνιγε το δίκαιο. Ότι όλοι θίγονταν από τις αβάσιμες καταγγελίες των άλλων, ότι όλοι είναι καθαροί και ότι οι άλλοι είναι διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι.
Ότι όλοι θέλουν να πατάξουν τη διαφθορά και τη διαπλοκή, αλλά οι άλλοι τους εμποδίζουν. 

Παντελώς ανεξήγητα, μου ήρθε στο μυαλό μια κλασική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου,
Η ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ του Γιώργου Τζαβέλλα.
Σε μια από τις ιστορίες, της σπονδυλωτής αυτής ταινίας, ένας απατεωνίσκος ζητιάνος που παριστάνει τον αόμματο (Μίμης Φωτόπουλος) και μία ιερόδουλος (Σπεράντζα Βρανά)  ερίζουν για την "ιδιοκτησία" μίας γωνίας του δρόμου, όπου και οι δύο εξασκούν το "επάγγελμά" τους.
Στη σκηνή της λογομαχίας τους επεμβαίνει ο αφηγητής της ταινίας (Δημήτρης Μυράτ) και λέει τα εξής:
" Άναψε και κόρωσε η κοκότα, γιατί την είπε κοκότα ο ζήτουλας, φούντωσε και φλόμωσε ο ζήτουλας, γιατί τον είπε ζήτουλα η κοκότα.".
Στο τέλος της ιστορίας οι δύο αυτοί επαγγελματίες του πεζοδρομίου συλλαμβάνονται από τον πολιτσμάνο.

Σ'αυτό ακριβώς το σημείο ο παντελώς ανεξήγητος συνειρμός μου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα.